ترسیم مجدد آفریقا : ایالات متحده از القاعده در مالی پشتیبانی می کند،
ترجمه توسط حمید محوی ترجمه توسط حمید محوی

 

17 ژانویه 2013

 

 

                        فرانسه «به کمک آمده است»

 

ناتو همزمان از القاعده در سوریه و مالی  پشتیبانی کرده و علیه آن می جنگد

نوشتۀ تونی کارتالوچی

مرکز مطالعات جهانی سازی، 16 ژانویه 2013

 

 

 http://www.mondialisation.ca/redessiner-lafrique-les-etats-unis-appuient-al-qaida-au-mali-la-france-vient-a-sa-rescousse/5319230

 

سیلی از مقاله با شتاب خیلی زیاد برای دفاع از مداخلۀ نظامی فرانسه در مالی منتشر شد

 « The Crisis in Mali: Will French Intervention Stop the Islamist Advance? »

و از این نظریه دفاع می کند که ترفندهای قدیمی بهترین ترفندها هستند و اصطلاح قدیمی «جنگ علیه تروریسم» را به عنوان سرنخ برمی گزیند.

«تایم» فریاد می زند که مداخلۀ نظامی در پی متوقف کردن «تروریسم اسلامی» است که آفریقا و اروپا را سرنگون نسازد. مقاله مشخصا توضیح می دهد که :

«...در فرانسه ترس احتمالا واقعگرایانه ای در رابطه با تهدید اسلامگرایان افراطی مالی احساس می شود، زیرا غالب این اسلامگرایان به زبان فرانسه حرف می زنند و اعضای خانوادۀ آنها در فرانسه بسر می برند.(منابع اطلاعاتی در فرانسه به «تایم» گفته اند که جهادطلبانی را شناسائی کرده اند که فرانسه را به مقصد شمال مالی ترک کرده تا در آنجا به تمرینات نظامی و مبارزه  بپردازند)، القاعده در مراکش اسلامی، یکی از سه گروه متشکل در اتحادیۀ اسلامگرای مالی است که غالب رؤسای آن را تعیین می کند و در عین حال فرانسه را به عنوان نمایندۀ قدرتهای غربی در منطقه به عنوان هدف اصلی حملات آینده انتخاب کرده است.»

آنچه را که «تایم» تصمیم می گیرد به خوانندگانش نگوید این است که، القاعده در مغرب اسلامی به شکل تنگاتنگ وابسته به گروه مبارزان اسلامگرای لیبی است که بخاطر دفاع از آن فرانسه در تسخیر نیابتی لیبی در سال 2011 مداخله کرد، و به آنها اسلحه داد، و آموزش آنها را نیز به عهده داشت، نیروهای ویژه فرستاد و در براندازی دولت لیبی برای آنها پشتیبانی هوائی ایجاد کرد.

در بازگشت به اوت 2011 ، بروس ریدل از اتاق فکری بروکینگ انستیتو که توسط کارتلهای انحصاری تأمین مالی می شود، می نویسد «الجزایر بعدا سقوط خواهد کرد» و موفقیت در لیبی را به شکل تقویت عناصر افراطی در الجزایر و به ویژه القاعدۀ مغرب اسلامی پیشبینی می کند. بین خشونت افراط گرایان و حملات هوائی پیشگیری کنندۀ فرانسه، بروس ریدل برای سقوط دولت الجزایر اظهار امیدواری می کند. به همین گونه ریدل به شکل طنز آمیزی یادآوری می کند : «الجزایر در مورد نا آرامی های لیبی و مواردی که می تواند به گسترش پناهگاه امنیتی جدیدی برای القاعده و دیگر جهاد طلبان افراطی بیانجامد،  اظهار نگرانی کرده است.»

می توانی ماز ناتو سپاسگذار باشیم، زیرا سرانجام و مشخصا لیبی به پناهگاهی برای القاعده تبدیل شد که غرب تأمین مالی آن را به عهده دارد.

 (- A Western sponsored sanctuary for Al-Qaeda.).

سر پل برای القاعدۀ مغرب اسلامی در شمال مالی و حالا مداخلۀ مستقیم فرانسه که به شکل اجتناب ناپذیری به خاک الجزایر کشیده خواهد شد.

باید اکیدا یادآوری کنیم که بروس ریدل یکی از نویسندگاه سفارشی اتاق فکری در «کدام راه  برای ایران؟»، «که آشکارا برای مسلح ساختن سازمان دیگری تبانی می کند که در فهرست تروریست ها در وزارت امور خارجۀ ایالات متحد ه به ثبت رسیده : یعنی مجاهدین خلق که در ایران اغتشاش به پا کرده و برای براندازی رژیم حاکم آنجا یاری می رساند. این موضوع طرح اصلی برای استفاده از سازمانهائی که بی هیچ ابهامی تروریست بوده و حتی آنهائی که در فهرست وزارت امور خارجۀ آمریکا به همین عنوان به ثبت رسیده اند را نشان می دهد. این سازمان ها حتی اگر تروریست باشند، در صورتی که به برنامۀ سیاست خارجی آمریکا پاسخ مثبت بگویند، مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

تحلیل گر در مسائل جغرافیای سیاسی پیپ اسکوبار طی مقاله ای که در آسیا تایم منتشر شده از روابط بسیار نزدیکتر بین گروه مبارزان اسلامی لیبی و القاعده پرده برداشته است.

«صریحا، و پیوسته در سال 2007، شمارۀ 2 القاعده ظواهری  ادغام گروه مبارزان اسلامی لیبی و القاعده را رسما اعلام کرد و گفت که این دو گروه یکی بوده و بلحاج نیز امیر آن است.»

بلحاج، حکیم عبدل بلحاج، رهبر گروه مبارزان اسلامی لیبی هدایت براندازی معمر قذافی را به پشتیبانی بی قید و شرط ناتو به عهده داشت. بلحاج کمکهای نظامی و مالی دریافت می کرد و از بازشناسی دیپلماتیک نیز برخوردار بود، یعنی جریانی که کشور را به جنگ داخلی و منازعات بی پایان قبیله ای سوق داد. این مداخلات در عین حال مرکز فعالیتی داشت که شورشیان در شهر بنغازی ایجاد کرده بودند که بعدا به امارات نیمه مستقل تبدیل شد. آخرین اردوی بلحاج در سوریه بود، جائی که او به شکل کاملا قانونی در مرز ترکیه و سوریه مستقر شده و سلاح و پول دریافت می دارد و برای به اصطلاح «ارتش آزادی سوریه» مبارز به خدمت گرفته و همواره تحت حمایت بی قید و شرط ناتو فعالیت می کند.

 مداخلۀ ناتو در لیبی سازمان القاعده و گروه مبارزان اسلامی لیبی را که در فهرست تروریستها به ثبت رسیده بود  فعال ساخت . این گروه که پیش از این در عراق، افغانستان جنگیده بود، و حالا به عنوان  مبارزان، با  پول و اسلحۀ ناتو به مالی در غرب و به سوریه در شرق مستقر می شود. «خلیفۀ جهانی» که نئو محافظه کاران با آن طی بیش از ده سال بچه کوچولوهای غربی را با آن ترسانده بودند، از طریق ماشیناسیون اتحادیۀ ایالات متحده – عربستان سعودی و اسرائیل و به همین گونه قطر در حال شکل گیری است. در واقع مسلمانان واقعی بیشترین بها را برای «جنگ علیه تروریسم که توسط غرب تأمین مالی شده » پرداخته اند.

گروه اسلامگرایان مبارز لیبی که اکنون با سلاح و پول و پشتیبانی دیپلماتیک فرانسه و به حساب تلاش های ناتو برای تعویض رژیم در حال تصرف شمال سوریه است، رسما در سال 2007 ضمیمۀ القاعده شده در مرکز مبارزه علیه تروریسم در آکادامی نظامی غرب.

به گزارش مرکز مبارزه علیه تروریسم در آکادامی نپامی غرب، القاعده مغرب اسلامی و گروه مبارزان اسلامگرای  لیبی نه تنها در اهداف ایدئولوژیک بلکه اهداف استراتژیک و تاکتیک یگانه ای نیز دارند. سلاح هائی که گروه مبارزان  اسلامگرای لیبی دریافت کرده اند مطمئنا از طریق مرز بی در و بی پیکر صحرا به القاعدۀ مغرب اسلامی مسنتقل شده است و اکنون در شمال مالی بسر می برند.

در واقع، آ ب ث نیوز طی مقاله ای نوشته است که یکی از اعضای مهم گروه تروریستی وفادار به القاعده گفته است که این سازمان تعدادی از هزاران سلاح های پر قدرت را در هرج و مرج عمومی لیبی در اختیار گرفته استف و این موضوعی است که نگرانی دراز مدت برخی از نظامیان غربی را تأیید می کند.

روز چهار شنبه، مختار بلمختار، یکی از رهبران القاعده در مغرب اسلامی به آژانس خبری موریتانیت اظهار داشت که «ما یکی از مهمترین برنده های انقلاب های جهان عرب بودیم. در مورد سلاح های لیبی، تحت چنین شرایطی کاملا طبیعی است.»

در نتیجه باید دانست که آغاز جنگ دیگری در شمال مالی، فورا پس از خاتمۀ جنگ در لیبی، موضوعی نیست که به شکل اتفاقی روی داده باشد، بلکه به طرح جغرافیای سیاسی از پیش برنامه ریزی شده تعلق داشته که با براندازی رژیم لیبی شروع شده و سپس به عنوان سکوی پرواز برای حمله به کشورهای دیگر یعنی مالی، الجزایر و سوریه، از طریق تروریست هائی که به سلاح سنگین مجهز هستند و از ناتو پول دریافت کرده و توسط مستشاران آن نیز آموزش دیده اند، بخدمت گرفته شده است.

مداخلۀ فرانسه شاید القاعدۀ مغرب اسلامی را از شمال مالی خارج سازد، ولی تقریبا حتمی است که به شکل پیشبینی شده و برنامه ریزی شده به الجزایر عقب نشینی خواهند کرد. الجزایر طی دوران «بهار عرب» که توسط ایالات متحد هراه اندازی شده بود، توانست از هرج و مرج جلوگیری کند، ولی  غرب  در حال تغییر کامل  آفریقا در جائی است که پکن و مسکو حضور دارند، با استفاده از شبکۀ جغرافیای سیاسی اسکیزوفرنیک  و به کار بستن تروریستها، به عنوان بهانۀ جنگ و مداخله و تصرف سرزمین ها و به همین گونه در اختیار داشتن منبع پایان ناپذیری برای بخدمت گرفتن سربازان مزدور در اجرای چنین نقشه هائی.


January 20th, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
مسایل بین المللی